==Caput I== ''Hospitalitatem Gaii laudat, et Diotrephis petulantiam accusans, Gaium monet, ut benefaciendo perseveret. Postremo Demetrium commendat.'' 1. Senior Gaio carissimo, quem ego vere amo. 2. Carissime, cupio te ante omnia feliciter agere ac valere, quemadmodum animo feliciter agis. 3. Laetatus sum enim vehementer, quum venissent fratres, et tuam veritatem testati essent, uti ex veritate vivas. 4. Majorem laetitiam nullam habeo, quam ut audiam, meos natos ex veritate vivere. 5. Carissime, feliciter agis, quidquid erga fratres et hospites facis, 6. Qui tuam caritatem in ecclesiae conspectu testati sunt: quos, recte facies, si, ut Deo dignum est, deduxeris. 7. Nam pro ejus nomine profecti sunt: nihilque ab extraneis acceperunt. 8. Nos vero tales accipere debemus, ut veritatis simus adjutores. 9. Scripsi ecclesiae: sed qui vult eorum esse primarius, Diotrephes, non admittit nos. 10. Itaque si venero, commemorabo, qualia patret facinora, qui in nos verbis improbis garriat: nec his contentus, nec ipse fratres admittat, et volentes prohibeat, exque ecclesia ejiciat. 11. Carissime, ne imitare malum, sed bonum. Qui bene facit, a Deo est: qui vero male facit, Deum non novit. 12. Demetrius et omnium et ipsius veritatis testimonio commendatus est: et nos idem testamur, et vos, verum esse testimonium nostrum, scitis. 13. Multa haberem scribenda tibi, sed nolo tibi charta et atramento scribere. 14. Brevi te, ut spero, videbo, et praesentes colloquemur. Vale. 15. Salutant te amici. Saluta amicos nominatim.